Ewa szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz10. Sanitariuszka Batalionu Parasol

Batalion AK Parasol był oddziałem do zadań specjalnych Kedywu AK  biorącym udział w Powstaniu Warszawskim i składał się głównie z harcerzy Szarych Szeregów.
Trzecińska ps. Ewa Wiśniewska była jedną z wielu warszawskich dziewcząt biorących udział w powstaniu. Działalność w konspiracji rozpoczęła zachęcona przez dyrektorkę swojego gimnazjum w 1941 r. jako łączniczka. Informacje przenosiła w swoim grubym, długim warkoczu, kiedy to została w 1943 r. została zatrzymana przez Niemców i osadzona w Komendzie Gestapo na Szucha. Świadoma przenoszonych informacji poprosiła w trakcie przesłuchania o wyjście do toalety, gdzie usunęła wplecione w warkocz meldunki. Na Szucha przebywała dwa tygodnie, skąd ucieczkę zorganizował jej dziadek, który dowoził na Szucha pieczywo.

Żyrafa szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz9. Zgrupowanie Żaglowiec Rzeczpospolitej Żoliborskiej

Płk. Stanisław Sosabowski dowódca 21 Pułku Piechoty Dzieci Warszawy w październiku 1939r. wydał rozkaz organizowania pułku w konspiracji, który stał się początkiem Zgrupowania Żaglowiec. Płk. Sosabowski poszukiwany przez Gestapo opuścił okupowaną Polskę upoważniając swego następcę mjr. Stefana Obrębowskiego dowódcę 3 batalionu 21 pp do dalszych działań. Po jego aresztowaniu działania kontynuował chor. Stefan Szuba, który zorganizował zalążki trzech kadrowych batalionów.  Po wcieleniu w 1940r. do Związku Walki Zbrojnej, we wrześniu br. zostały przyporządkowane Obwodowi II Żoliborz ZWZ-AK  dowodzonym przez mjr. Mieczysława Niedzielskiego ps. Boruta. Ze wzrostem stanów osobowych oddziały zostały przyporządkowane do Rejonu 1 Obwodu II Żoliborza i przekształcone w plutony:

Nałęcz szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz8. Pluton szturmowy Rafałków III Zgrupowania Konrad Grupy Bojowej Krybar

Pluton szturmowy Rafałków III Zgrupowania AK Konrad cechowała determinacja i waleczność podczas realizowania powierzonych zadań od początku jego formowania. Dlatego został wcielony do Warszawskiego Kedyw AK. Podczas Powstania Warszawskiego wyróżniały symbolika jaką przyjął powodowała poruszenie i wiarę walczących powstańców i cywilnych mieszkańców Warszawy. Pluto szturmowy uzywał niemiecki emblemat saperów, czyli  żółty trójkątny proporczyk z trupią czaszką oznaczający teren zaminowany, teren skażony. Natomiast na hełmach z przodu był wymalowany dużych rozmiarów Orzeł Biały, a z boku białą farbą litera R.
Pluton wywodził się z drużyny III plutonu oddziału Kierownictwa Dywersji (tzw. KEDYW na czele którego stanął gen. August Emil Fieldorf - Nil) I Obwodu AK Śródmieście.

Marysia szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz6. Saperzy Brygady Dyspozycyjno – Zmotoryzowanej NSZ Koło na Starym Mieście

Brygada Dyspozycyjno - Zmotoryzowana Narodowych Sił Zbrojnych Koło powstała po reorganizacji i z przekształcenia 1 marca 1944r. dotychczasowego Centrum Wyszkolenia Piechoty NSZ początkowo zwana I Brygadą Zmotoryzowaną przy KG NSZ, a w ostatnich tygodniach Powstania Warszawskiego Grupą Koło.
1 sierpnia 1944r. na kwaterach alarmowych Brygady NSZ z powodu trudności w dotarciu pojawiło się ok. 30% stanu tj. 400 żołnierzy. Dowódcą Brygady NSZ został ppłk Zygmunt Reliszko ps. Bolesław Kołodziejski, a zastępcą ppłk Jan Moraczewski ps. Jan Król.
3 sierpnia 1944r. Brygada NSZ podporządkowała się taktycznie ppłk. Stanisławowi Juszczukiewiczowi ps. Kuba ówczesnemu zastępcy szefa Oddziału I sztabu KG, prowadzącemu m. in. sprawy scaleniowe oddziałów Narodowej Organizacji Wojskowej z AK przy zachowaniu podległości organizacyjnej KG NSZ, a kolejno weszła w skład Grupy Północ AK dowodzonej przez płk Karola Ziemskiego ps. Wachnowski.

Wąs i Wiesław szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz5. Saperzy 119 plutonu VIII Zgrupowania Bicz Grupy Bojowej Krybar w walkach o Uniwersytet Warszawski

Grupa Bojowa Krybar utworzona została pod dowództwem kpt. Cypriana Odorkiewicza ps. Krybar grupując oddziały:
- III Zgrupowania AK Konrada,
- VIII Zgrupowania AK Bicza,
- oddział Wojskowej Służby Ochrony Powstania Elektrownia
i walczyła od 5 sierpnia do 3 września na Powiślu, a kolejno w Śródmieściu.

 Zgrupowanie VIII por. Mariana Mokrzyckiego ps. Bicz, w którym walczyło pierwsze pokolenie Gochów urodzonych w Warszawie, żołnierzy Sobieskiego spod Wiednia, kuzynów zapomnianej Wojny Palikowej na Kaszubach składało się z następujących kompanii, a wśród nich 119 pluton saperów realizujący pierwszoplanowe najbardziej niebezpieczne zadania podczas prób zdobycia Uniwersytetu Warszawskiego:

Wicher szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz4. Mokotowskie Oddziały Wojskowego Pogotowia Powstańczego Socjalistów w Pułku Baszta

1 Batalion Oddziałów Wojskowych Pogotowia Powstańczego Socjalistów istniał na Mokotowie od listopada 1939 do sierpnia 1944. W ramach akcji scaleniowej z Armią Krajową został włączony w 1942 w skład 2 Rejonu Obwodu Mokotów AK. 1 sierpnia 1944r. 1 Batalion OW PPS stanowił I Zgrupowanie 2 Rejonu Obwodu Mokotów dla Sielc i Siekierek pod dowództwem kpt. Ryszarda Leona Degórskiego ps. Brzoza, Misjonarz. 

Batalion liczył 375 żołnierzy, w tym 75 uzbrojonych i uczestniczył w walkach na Sielcach, gdzie został rozbity. Część żołnierzy weszła następnie w skład oddziałów Pułku AK Baszta.

Jędrek szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz3. Kadeci w konspiracji plutonu 135 Zgrupowania Ruczaj

Początki VII Zgrupowania Ruczaj stanowiły oddziały organizowane już w 1939r. jak np. 136 pluton ppor. Adama Jaworskiego ps. Jastrząb wywodzący się z założonej 1 listopada 1939r. przez Józefa Sulińskiego ps. Zawiszę Organizacji Polska Niepodległa.
W 1940r. sformowana przez Zygmunta Brandta ps. Saturn kompania szturmowa była dowodzona przez por. Stanisława Ornocha ps. Babicz i ppor. Karola Gomułkę ps. Long. Równie podobne były dzieje plutonu 135 zebrane przez rodziny walczących powstańców i opisane przez Andrzeja Dławichowskiego.

Początki oddziału kadeckiego

Na przełomie października i listopada 1939r. kadeci korpusów ze szkół we Lwowie i Rawiczu utworzyli konspiracyjną grupę w Warszawie, której inicjatorami byli:

Szlakiem Gochów w Powstaniu Warszawskim PW44 cz2. Trochę z historii Gochów.

Gochy z kaszubskiego Gòchë to region będący częścią Kaszub położony na ziemiach historycznego powiatu człuchowskiego. Nazwa określa także mieszkańców region oraz kaszubskie wsie w powiecie bytowskim. Z Gochów wywodzi się wiele kaszubskich rodów szlachty zaściankowej. Jak już wcześniej wspominałem do głównych miejscowości Gochów należą: Borowy Młyn, Brzeźno Szlacheckie, Borzyszkowy, Lipnica. Kaszubskie słowo Gòchë oznacza nieurodzajne piaszczyste ziemie z kamieniami morenowymi, które są charakterystyczne dla tej części Kaszub.
Herbem Kaszubów jest Czarny Gryf z Koroną na żółtej tarczy. Wizerunek ten pojawiał się w starożytnych mitach, a na Pomorze prawdopodobnie przywędrował z Ziemi Świętej, dokąd wyprawiali na wojny krzyżowe zachodniopomorscy książęta.
Czarny Gryf z Koroną na żółtej tarczy jest widoczny jako symbol księstwa kaszubskiego na herbie Pomorza Zachodniego w czasach Bogusława X Wielkiego.

III Zgrupowanie AK Konrad

   III Zgrupowanie Konrad powstało w Warszawie okupowanej przez Niemców wiosną 1943r. w Rejonie I Obwodu Śródmieście AK. Dowódcą zgrupowania do kwietnia 1943r. był por. Julian Kozłowski ps. Wiesław Zagrodzki, który zginął przypadkowo podczas produkcji granatów. Następnie dowództwo objął jego zastępca por. Juliusz Szawdyn ps. Konrad.

  1 lutego 1944 r. zgrupowanie liczyło 352 zaprzysiężonych żołnierzy AK, a pod koniec czerwca 1944r. dołączono dodatkowo 3 kompanię z Grupy Wojska Polskiego krypt. Edward liczącą 134 żołnierzy.

  W momencie wybuchu Powstania Warszawskiego Zgrupowanie miało za zadanie opanować przyczółki zapewniające nawiązanie kontaktu z leżącą po drugiej stronie Wisły Pragą po zdobyciu: