sobota, 27 września 2014

Obrońcy Hanaczowa, żołnierze Eksterytorialnego Okręgu Lwów AK - WiN, Rejonu Lubań Śląski, Zgorzelec, Kłodzko, Nysa

   Z powodu pozyskania dodatkowych informacji dotyczących poniższego posta istotnie go poszerzających postanowiłem zmienić dotychczasowy tytuł "Żołnierze AK - WiN, kresowi obrońcy z Hanaczowa na Placówce 02 "Las" w Rudzicy pow. lubańskiego na Dolnym Śląsku"
Dlaczego historia o nich głucho milczy, 
dla Polski walczyli, dla Jej chwały
Przypomnijmy:
  Po unicestwieniu wsi Hanaczów przez oddziały SS Galizien, rozproszony oddział obrońców i żołnierzy AK był gorliwie poszukiwany przez niemieckich oprawców i ich sprzymierzeńców ukraińskiej policji.

wtorek, 23 września 2014

1 sierpnia - 23 września 1944r. zbrodnie Niemców wobec obrońców i mieszkaców Powiśla i niechybiona pomoc komunistycznej 1 AWP

     POWIŚLE dawniej dzielnica portową, fabryczną i mieszkalną. Zamieszkiwali ją m.in. biedni robotnicy, bednarze, piaskarze, rybacy i kobiety lekkich obyczajów. W 1830 roku przy ul. Czerniakowskiej znajdował się browar Weissa na Solcu (obecnie nr 189), na nieistniejącym rogu z wytyczoną w 1868 ulicą Fabryczną, którego podpalenie 29 listopada 1830 przez pchor. Wiktora Tylskiego było sygnałem do wybuchu Powstania Listopadowy.

      Chcąc poznać miejsca, gdzie żyła moja rodzina w Wolnej Polsce i gdzie toczyły się bohaterskie boje podczas sierpnia i września 1944r. postanowiłem trochę tej historii udokumentować na zdjęciach i opisać walki na Powiślu podając źródła na których się opierałem.
     Na budynku przy ul. Przemysłowej, gdzie niedaleko mieszkali moi przodkowie jest płyta upamiętniająca żołnierzy Związku Jaszczurowego Narodowych Sił Zbrojnych, którzy zginęli w walce z Niemcami broniąc konspiracyjnej drukarni, gdzie wydawano czasopisma "Szaniec", "Placówka", "Załoga", "Naród i Wojsko" oraz czasowo Organ Delegatury Rządy "Rzeczpospolita" i Stronnictwa Narodowego "Walka". Bezpośrednio w walce zginęli żołnierze Janik, Paradowski, Szczepański, a 5 rannych zamordowało gestapo.

     Powiśle Czerniakowskie, gdzie toczyły się krwawe walki od 10 do 23 września 1944r. podczas Powstania Warszawskiego porównywalne do obrony na Starym Mieście obejmuje obszar między wiaduktem mostu Poniatowskiego i ul. Łazienkowską oraz skarpą wiślaną a brzegiem Wisły.
      1 sierpnia 1944r. o godz. 17.00 oddziały powstańcze Zgrupowania Siekiera czyli V Zgrupowanie Rejonu 2 Obwodu Śródmieście AK rozpoczęły na Czerniakowie walki nie zdobywając głównych celów tj. sejmu, Muzeum Narodowego, stadionu WKS Legia oraz placówki krańcu mostu Poniatowskiego.

     Nieudane ataki spowodowały że część oddziałów wycofała się z 1 na 2 sierpnia do Lasów Kabackich, a część na pozycje wyjściowe. Powstańcy opanowali teren pomiędzy Łazienkowską, Rozbrat, Szarą, Czerniakowską.  Z 7 na 8 sierpnia przybył z 24 kompanią WSOP batalionu Narew kpt. Zygmunt Netzer ps. Kryska, który objął dowództwo na Czerniakowie tworząc V Zgrupowanie Kryska AK.
     Nocami z 3 - 5 września skierowano dodatkowe Zgrupowanie Radosław najsilniejsze, najbardziej elitarne zgrupowanie Armii Krajowej pod dowództwem ppłk Jana Mazurkiewicza ps. Radosława, które łącznie z innymi oddziałami liczyło ok. 500 - 600 żołnierzy. Zostało one zorganizowane w bataliony Broda (byłe Zośka i Parasol) oraz Czata (byłe Czata 49 i Miotła).
   Dowódcą oddziałów został ppłk ps. Radosław, a jego zastępcą kpt. ps. Kryska. Zgrupowanie Kryska obsadziło odcinek od strony stoczni rzecznej wzdłuż ul. Łazienkowskiej, ul. Rozbrat do ul. Szarej.

piątek, 19 września 2014

Filharmonia Krakowska uczciła pamięc Danuty Siedzikównej ps. Inka

kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości,
ten nie jest godzien szacunku teraźniejszości,
ani nie ma prawa do przyszłości

                                                                       marszałek Polski Józef Piłsudski
20 kwietnia 1920r
Danuta Siedzikówna ps. Inka – sanitariuszka, mieszkanka Narewki, ochotniczka, żołnierz mjr. Zygmunta Szendzielarza ps. Łupaszki dowódcy 5 Brygady Wileńskiej AK, symboliczna postać młodzieży walczącej z okupantem niemieckim, sowieckim i komunistami PPR/PZPR. Nie godzili się na bezprawne

poniedziałek, 15 września 2014

Rozstrzelana armia

Rozstrzelana armia











Różańce ofiar, mgły nad rojstami,
A tętent kopyt rytm wybija.
To pułki armii rozstrzelanej,
To przeszłość, która nie przemija.

 








Przez mgły pamięci, życia zamęt
Wędruje szwadron za szwadronem.
Błyszczą honorem klingi szabel,
Stygnie koralem krew na skroniach.

czwartek, 11 września 2014

rtm. Jan Skorba komendant Okręgu Nowogródzkiego AK pochowany w Lęborku

  Spędzając kilka dni nad Bałtykiem postanowiłem oddać hołd kresowemu nauczycielowi, żołnierzowi, dowódcy, komendantowi Okręgu Nowogródzkiego Armii Krajowej rtm. Janowi Skorbie ps. Puszkarow, Puszczyk, Boryna.
   Jednak, gdyby nie informacje w internecie i dłuższa dociekliwość miałbym kłopot z dotarciem na miejsce, gdzie i czy w ogóle została zamocowana pamiątkowa tablica poświęcona kresowemu żołnierzowi

niedziela, 7 września 2014

Kazimierz Pawłowski ps. Nerw zamordowny wyrokiem przez komunistów 10 lutego 1949r.

     Będąc w Jeleniej Górze nie sposób nie odwiedzić pomnika poświęconego Żołnierzom mjr. Hieronima Dekutowskiego ps. Zapora Wyklętym, czyli skazanym na zapomnienie i oczernianych przez komunistów.
   Skazanych na zapomnienie i oczernianych przez komunistów za to, że byli gotowi walczyć i walczyli o wolną i demokratyczna Polskę.
     Jednak nadal jest trudno znaleźć jakieś informacje, a właściwie jest

poniedziałek, 1 września 2014

31 sierpnia 1944r. zginęło ok. 200 żołnierzy Zgrupowania Chrobry I w reducie Pasaż Simonsa

     Bywając w Warszawie spaceruję ulicami, gdzie zawsze trudno nie spotkać śladów pamięci heroicznych walk żołnierzy Powstania Warszawskiego 1944r.     Mój podziw tym większy dla obecnych Warszawiaków ze nie legli, za wieczną Pamięć, którą codziennie widać na ulicach miasta, które powstało z ruin.
     Tym razem kroki swoje skierowałem w pobliże Pomnika Powstania Warszawskiego do Ogrodu Krasińskich od ulicy Bielańskiej, następnie Bohaterów Getta, gdzie niedaleko wejścia po prawej stronie ukazuje się Pomnik Pamięci poległych żołnierzy Batalionu Chrobry I. Batalion wywodził się z samodzielnego oddziału zorganizowanego przez por. Kazimierza Burnosa ps. Cordę w 1939r. Do 1941r. oddział liczył ok. 100 żołnierzy.