Armia Krajowa Zgorzelec (AK - NSZ - ROAK - AKO - NZW - WiN) - Wirtualne Muzeum Historii Wy(za)klętej

Za dywizję wołyńską .. szubienica w Lublinie, ojczyste Majdanki. Za ... bój pod Nowogródkiem długi urlop w więzieniu. Za bój o .. Rossę, Ostrą Bramę, Wilno – sucha gałąź lub zsyłka .. Za dnie i noce śmierci, za lata udręki .. raz w oczy a drugi w szczęki. Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź – list gończy .. dopaść i rozstrzelać!... Za wyroki na katów, za celny strzał .. Jeden wyrok, do tiurmy ..Za Warszawę, .. powstańcze zachcianki - specjalny oddział śledczy ...

sobota, 18 lutego 2017

Narodowe Siły Zbrojne 1942-1947

   Narodowe Siły Zbrojne - jedna z największych organizacji konspiracyjnych do dziś nie doczekała się pełnej monografii. Michał Gniadek-Zieliński podjął się próby stworzenia z rozproszonych w publikacjach informacji obrazu NSZ odbiegającego od ukształtowanych w komunistycznej Polsce stereotypów, uprzedzeń i tzw. politycznej poprawności stworzonej przez .....
   Żołnierze NSZ zasłużyli na to, żeby poznać ich historię, jak również zasłużyli na to tworzący ją politycy i działacze narodowi.
   NSZ od samego początku były formacją na równi antyniemiecką i antysowiecką, pozbawioną w konsekwencji tragicznych kalkulacji, które doprowadziły do traktowania Sowietów jako „sprzymierzeńca naszych sprzymierzeńców”.
   Narodowe Siły Zbrojne w pierwszej kolejności prowadziły akcję wywiadowczą, szkoleniową i propagandową, a działalność zbrojna wyrażała się w racjonalnej polityce samoobrony opartej na chłodnej kalkulacji zysków i strat.

   Narodowe Siły Zbrojne były niezależną politycznie, materialnie i ideologicznie organizacją polityczno - wojskową powołane 20 września 1942r. w wyniku połączenia Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy oraz grupy rozłamowej Narodowej Organizacji Wojskowej (formacji Stronnictwa Narodowego, która nie podporządkowała się umowie scaleniowej z Armią Krajową).
Ponadto w skład Narodowych Sił Zbrojnych weszła m.in. Narodowo-Ludowa Organizacja Wojskowa (NLOW), Polski Obóz Narodowo-Syndykalistyczny (PONS), Zbrojne Pogotowie Narodu (ZPN), Zakon Odrodzenia Polski (ZOP), Legion Unii Narodów Słowiańskich (LUNS), część Konfederacji Zbrojnej (KZ), Tajna Armia Polska (TAP), Organizacja Wojskowa „Wilki” (OW „W”), Polskie Wojska Unijne (PWU), Narodowa Konspiracja Niepodległości (NKN), Związek Kobiet Czynu (ZKC), Młody Nurt (MN), kilka struktur AK oraz pojedyncze plutony Komendy Obrońców Polski (KOP).
Zasadnicze cele polityczno-wojskowe określone w Deklaracji z lutego 1943r. były następujące:
   „NSZ są formacją ideowo-wojskową Narodu Polskiego. NSZ skupiają w swych szeregach, niezależnie od podziałów partyjnych, wszystkich Polaków zdecydowanych na bezwzględną walkę z każdym wrogiem o Państwo Narodu Polskiego w należnych Mu powiększonych granicach, oparte na zasadach sprawiedliwości i moralności chrześcijańskiej. NSZ – zbrojne ramię Narodu Polskiego, realizują wolę jego olbrzymiej większości, stawiając za swój pierwszy cel zdobycie granic zachodnich na Odrze i Nysie Łużyckiej, jako naszych granic historycznych, jedynie i trwale zabezpieczających byt i rozwój Polski. Do tego celu NSZ dążyć będą bezpośrednio i natychmiast po załamaniu się Niemiec i po wypędzeniu okupantów z Kraju. Nasze granice wschodnie, ustalone traktatem ryskim ....

W chwili obecnej NSZ poza pracami organizacyjno - szkoleniowymi, prowadzą walkę konspiracyjną z okupantem i likwidują dywersję komunistyczną ... Właściwy czas dla ogólnonarodowego powstania uwarunkowany będzie załamaniem potęgi militarnej Niemiec i musi być uzgodniony z naszymi aliantami ... "
Jednym z dominujących elementów ideologii stała się więc kwestia powrotu do Polski tzw. ziem zachodnich (koncepcja ta narodziła się w latach 20. wśród działaczy narodowych poznańskiego ośrodka uniwersyteckiego).

NSZ należały do największych organizacji konspiracyjnych w okupowanej Polsce. We wrześniu 1943 r. liczyły około 73 tys. oficerów i żołnierzy, w kwietniu 1944 r. – około 90 tys. Pod względem wojskowym dzieliły się na sekcje, drużyny, plutony, kompanie, pułki i brygady. Dysponowały szkołami podchorążych, z których korzystały inne organizacje konspiracyjne.
Najważniejsze piony w walce z stanowiły wywiad i propaganda. Działaniami wywiadu NSZ kierował II Oddział Sztabu – Centralna Służba Wywiadowcza (CSW). Zajmował się zbieraniem materiałów dotyczących całokształtu życia pod okupacją niemiecką. Podzielony na referaty zajmujące się wywiadem wojskowym, przemysłowym, komunikacyjnym, ogólnopolitycznym, sprawami narodowościowymi, antykomunistycznym oraz kontrwywiadem. W skład CSW wchodził Wywiad „Z”, utworzony na początku wojny przez „ZJ”, który przekazywał szczegółowe informacje o działalności niemieckiej na terenach

polskich wcielonych do III Rzeszy oraz w tzw. starej Rzeszy. Informacje wywiadowcze NSZ przesyłane były wywiadowi AK. Działaniami propagandy natomiast zajmował się Wydział Oświatowo-Wychowawczy. Na szczeblu centralnym, w okręgach i powiatach wydawano ponad sto pism konspiracyjnych. Na potrzeby szkolenia wojskowego wydrukowano ponad 20 podręczników i instrukcji, książki z zakresu literatury pięknej (Dywizjon 303 Arkadego Fiedlera), naukowe (Polskie prawo administracyjne Stanisława Kasznicy), wiele książek oraz opracowań politycznych i programowych. Cała działalność organizacyjno-propagandowa była samofinansowania, nie otrzymywała dofinansowania od rządu w Londynie ani jego placówek w Kraju. NSZ opierały swoją działalność na funduszach zdobywanych w akcjach ekspropriacyjnych na okupantach oraz na darowiznach członków organizacji i sympatyków, produkcji fałszywych dokumentów tożsamości, zaświadczeń, kartek żywnościowych rozprowadzanych na „czarnym rynku”.
Na terenach włączonych do III Rzeszy dominowała konspiracja miejska. W obawie przed represjami ze Komenda Główna NSZ wydała zakaz informowania o wykonywanych akcjach bojowych w prasie do momentu scalenia struktur NSZ z AK 7 marca 1944r. W wyniku takiego działania duża część akcji NSZ do dziś jest nieznana. NSZ uznawała zwierzchnictwo Rządu Polskiego w Londynie i Naczelnego Wodza.