Pamięci bohaterom - mieszkańcom ziemi zgorzeleckiej - bo honor jest w pamięci
Zapraszam Państwa do zapoznania się z kolejną postacią ziemi zgorzeleckiej, który podczas II wojny światowej podjął walkę o wolną i niepodległą Polskę. Historię opisuję na kanwie wydarzeń historycznych, a za wszelakie omyłki historyczne przepraszam.
Urodzony w Przeworsku w powiecie Jarosław na Podkarpaciu czynnie działał w organizacji Strzelec im. Henryka Dąbrowskiego w oddziale ppor. Małolepszego, którą dowodził kpt. Władysława Tatomira przy 6 pułku łączności w Jarosławiu 24 Dywizji Piechoty. Po napaści Niemiec na Polskę 5 września kompania Strzelca z 6 pułkiem łączności 24 DP i 3 ppLeg wyruszyła w kierunku Lubaczów – Rawa Ruska – Żółkiew – Kamionka Strumiłowa. Po wkroczeniu wojsk sowieckich 17 września 1939r. na ziemie kresowe II RP aresztowany z całym zgrupowaniem został osadzony w obozie na Styrem – Zwilą ok. 10 km od Żółkwi , skąd po kilku dniach udało mu się uciec do rodziny we Lwowie. W listopadzie 1939r. powrócił nielegalnie przez granicę pod okupacją Niemiecką do Jarosławia, gdzie rozpoczął pracę w miejscowej spółdzielczej drukarni.
Po napaści Niemiec na swojego dotychczasowego sojusznika Związek Sowiecki uzyskał możliwość odwiedzania rodziny, która przebywała we Lwowie. Na początku maja 1943r, nawiązał kontakt z konspiracją w Jarosławiu Obwód II/13 AK, gdzie został kurierem przydzielony do komórki wywiadowczej. Dowódcą trójki był kpt. Julian, Wojciech, natomiast kontaktem był Halny. Jako kurier działał na trasach Przeworsk – Sieniawa, Jarosław – Dynów – Kańczuga, Jarosław – Przemyśl, Jarosław – Lwów, Jarosław – Rawa Ruska. W sierpniu wyjechał do Lwowa, gdzie podjął pracę w zakładzie graficznym Książnica Atlas przy ul. Piekarskiej, gdzie były wytwarzane mapy topograficzne.
W listopadzie 1943r. łącznik Jan Piotrowski ps. Kolejarz skierował go do Ośrodka AK w Kowlu na Wołyniu do szef komórki wywiadowczej por. Olgierda, Zęba. Przez kolejne dwa miesiące dostarczał ze Lwowa mapy terenowe z Zakładu Graficznego Atlas na plebanię ks. Antoniego Piotrowskiego ps. Prawdzic kapelana 27 WDP AK (14 listopada 1910 Jędrzejów - 28 marca 1988 Warszawa, aresztowany przez NKWD 26 lipca 1944 roku w Świdrze k. Otwocka trafił do obozu w Riazaniu nad Oką, sowieckich łagrów w Riazaniu, Diagilewie, Griazowcu 29 listopad 1947 powrócił do Polski.).
W styczniu 1944r. w Kopiczowie w Sztabie Okręgu 27 WDP AK poznał dowódcę 27 Wołyńskiej Dywizji AK mjr. Jana Kiwierskiego ps. Oliwa. W tym okresie dwa razy przewoził meldunki na trasie Kowel - Równe - Łuck – Sarny - Brody - Żółkiew - Lwów.

Por. Władysław Ważny ps. Tygrys zginął podczas obławy przez Niemców 19 sierpnia 1944r. w miejscowości Montigny-an-0strevent podczas spotkania konspiracyjnego w mieszkaniu Polaka Stanisława Łukowiaka.
Brytyjczycy nie przyznali nigdy por. Władysławowi Ważnemu żadnego odznaczenia. W Montignyen-0strevant w miejscu jego śmierci mianowanego pośmiertnie kapitanem Armii Francuskiej na przykościelnym cmentarzu znajduje się grób tego polskiego asa wywiadu.
W sierpniu 1944r. po wyzwoleniu wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie do 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka, gdzie przeszedł szkolenie na kierowców pojazdów pancernych. Następnie rozpoczął szlak bojowy w 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka, walcząc początkowo w kompani dowozowej kpt. Jerzego Morskiego, 3 szwadronie czołgów zapasowych, 1 pułku pancernego płk. Aleksandra Stefanowicza. Walczył pod m. in. wyzwalając takie miejscowości jak:
- Neuf-Fosse, - Belle Croix, - wyzwalając 6 września belgijskie miasto Ypres, oddziały polskie wrozpoczęly wyzwalanie Belgi spod okupacji Niemieckiej. 17 września upadła Gandawa i dobiegały końca wali na kanal gandawskim, nastepnie było miasto Bruges. 19 września wyzwala z polskimi oddziałami miasto Axel i następnie - St. Gilles-Waes - Ter Nouzen - Dubosch - Hulst. 29 października polskie oddziały zdobywają Bredę, gdzie są Polacy witano jako bohaterowie.
W listopadzie 1944r. został rany na odcinku Breda – Antwerpia. Po zakończony leczeniu w szpitalu polowym nr 3 do pułku wrócił w styczniu 1945r. i jeszcze w styczniu walczył pod Mozą, gdzie polskie jednostki likwidowały ostatnie oddziały niemieckie w tym rejonie.
7 kwietnia jednostki polskie ruszyły do boju wraz z alianci ofensywą i po przekroczeniu Mozy i Renu skierowali się na Wilhelmshaven. 17 kwietnia zdobyte zostały Aschendorf i Papenburg, sforsowany kanał Küsten. 25 kwietnia rozpoczęto forsowanie Ledy, ostatniej przeszkody na drodze do Wilhelmshaven, które zdobyto 4 - 5 maja 1945r.
Za udział w bojach został odznaczony Krzyżem Walecznych, z uwagi na odnowienie ran został oddelegowany do kompani wartowniczych w obozach przesiedleńczych uwolnionej ludności cywilnej wracającej do Polski jako oficer łącznikowy. Służył w obozach w - Oberleistein k. Bonn, - Koblenz,
- Manchaim, - Niederleistein.
artykuły powiązane:
Bogatynia na szlaku kurierów II Korpusu Polskiego, żołnierzy AK - WiN
Akcja "Burza" rozpoczęła się 15 stycznia 1944r na Wołyniu Kresach II RP
I Dywizja Pancerna - Czarne Diabły gen. Maczka