piątek, 25 października 2013

Cmentarz Żołnierzy II AWP w Zgorzelcu
















„Nikt nam Polski nie podarował. 
Nikt nam nie podarował wolności, a te groby są tego dowodem. 
Płaciliśmy za wolność cierpieniem, poniewierką i niezłomną wolą walki o niepodległość. 
Za Polskę życiem zapłacili ci, którzy tu spoczywają. 
Ich pragnienia były identyczne jak walczących i ginących pod Monte Cassino. 
Tej samej służyli sprawie Polsce. 
Nie ludowej, nie komunistycznej, nie wasalnej te intencje przypisywano im potem. 
Przez pół wieku przypisywali je ci, którzy z ofiar uczynili fundament swojej władzy, 
świadectwo jej legalności. 
Ci, którzy polską krew wylaną na polach bitew podzielili na lepszą i gorszą, 
ci sami chcąc dzielić kombatantów według bojowego szlaku. 
Składam hołd wszystkim żołnierzom 1 i 2 armii Wojska Polskiego, żołnierzom Rzeczypospolitej"



    Cmentarz Żołnierzy II Armii WP w Zgorzelcu to największa polska nekropolia. Pochowano na nim 3408 żołnierzy walczących na Łużycach w kwietniu i maju 1945 r.





     Na cmentarzu pochowano 1 podpułkownika Nikifora Jaśkiewicza, 7 majorów, 24 kapitanów, 43 poruczników, 195 podporuczników, 98 chorążych, 7 podchorążych. Pozostali to podoficerowie i szeregowcy. Żołnierze pochowani są w mogiłach oznaczonych betonowymi krzyżami grunwaldzkimi.

 






       





     Miejsce pod budowę cmentarza zostało wyznaczone w dniu 10 października 1946r. W dniu 1 listopada 1946 roku podczas mszy polowej odprawianej przez ks. Józefa Rogoża dokonano poświęcenia cmentarza. Natomiast uroczyste odsłonięcie cmentarza miało miejsce wiosną 1947 roku, na którym spoczęło już 3384 żołnierzy.





















   W okresie późniejszym miały miejsce kolejne pochowki żołnierzy Wojska Polskiego. 17 października 1972r. ekshumowano 3 groby z Parowej, 30 listopada 1972r. 13 żołnierzy z mogiły w Pisarzowicach, 21 maja 1982 roku - 12 żołnierzy odnalezionych na terenie ówczesnej NRD.
                autor Lonio17: źródło wikipedia
     Ostatni pogrzeb miał miejsce w dniu 26 kwietnia 2008r. 10 żołnierzy 17 pułku piechoty z miejscowości Sdier.
     Fragmentem operacji berlińskiej była tzw. operacja łużycka. Podczas przygotowań nie rozpoznano właściwie sił przeciwnika, sądząc, że obrona niemiecka ma charakter kordonowy wzdłuż Nysy Łużyckiej.
     Tymczasem w rejonie Budziszyna i Drezna oraz Zgorzelca zlokalizowane były m.in. niemieckie dywizje pancerne, które zostały wprowadzone do walki. Ponadto dalej na wschód w rejonie Jeleniej Góry znajdowały się oddziały, które mogły zostać przerzucone na kierunek budziszyński.

artykuły powiązane:
Forsowanie Nysy Łużyckiej 16 kwietnia 1945

Źródło:http://pl.wikipedia.org/
http://groby.radaopwim.gov.pl/