Armia Krajowa Zgorzelec (AK - NSZ - ROAK - AKO - NZW - WiN) - Wirtualne Muzeum Historii Wy(za)klętej

Za dywizję wołyńską .. szubienica w Lublinie, ojczyste Majdanki. Za ... bój pod Nowogródkiem długi urlop w więzieniu. Za bój o .. Rossę, Ostrą Bramę, Wilno – sucha gałąź lub zsyłka .. Za dnie i noce śmierci, za lata udręki .. raz w oczy a drugi w szczęki. Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź – list gończy .. dopaść i rozstrzelać!... Za wyroki na katów, za celny strzał .. Jeden wyrok, do tiurmy ..Za Warszawę, .. powstańcze zachcianki - specjalny oddział śledczy ...

środa, 31 grudnia 2014

29 listopada 1967r. opuszcza więzienie jeden z ostatnich Żołnierz Wyklętych - cichociemny mjr Adam Boryczka

   Postanowieniem Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie z dnia 10 grudnia 1991r. uznał wyrok Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie z 21 maja 1955r. za nieważny, jako wydany
   " ... za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego...."
Adam Boryczko urodził się 18 września 1913r. w Wierzchosławicach k. Tarnowa na Podkarpaciu. Po zakończeniu gimnazjum im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnowie w 1934r. ukończył kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 20 pułku piechoty w Krakowie po którym otrzymał przydział do 16 pułku piechoty w Tarnowie. W latach 1934-1939 pracował w Państwowych Zakładach Azotowych w Mościcach k. Tarnowa wybudowanych w XX - leciu międzywojennym w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego. Z uwagi na zły
   autor Kerim 44 stan zdrowia został wydalony z wojska, co było powodem nie powoływania go do służby po wybuchu wojny we wrześniu 1939r.

     Mimo to, zgłosił się na ochotnika i dostał przydział do 16 pułku piechoty 6 Dywizji Piechoty. Po klęsce przedostał się do Francji, gdzie w szeregach 3 DP brał udział w walkach w Bretanii i w rejonie S. Nazaire.
   Po klęsce Francji ewakuował się do Anglii, gdzie kolejno skierowany został do 4 Brygady Strzelców przeformowanej następnie 1 Samodzielną Brygadę Spadochronową pod dowództwem gen. Sosabowskiego. Jako jeden z pierwszych przeszkolonych cichociemnych zgłasza się na skok do kraj. Po zrzucie zostaje oficerem V odcinka organizacji dywersyjnej Wachlarz.
W 1943r. zostaje dowódcą Kedywu Okręgu Wilno AK. W 1944r. został zastępcą dowódcy sławnej 6 Wileńskiej Brygady AK.
Po zakończeniu Operacji Ostra Brama w ramach Akcji Burza mającej na celu wyzwolenie Wilna, a następnie zajęciu Wilna przez Sowietów i aresztowaniu dowódcy 6 Brygady mjr Franciszka Koprowskiego ps. Konar przejął dowództwo nad 6 Wileńską Brygadą AK i wycofał brygadę do Puszczy Rudnickiej.
Po rozkazie ppłk ps. Strychański zwolnił podległych mu żołnierzy do domów. Sam nie rezygnuje z dalszej walki i skupia wokół sobie najbardziej wytrwałych ok. 250 żołnierzy celem dalszej walki skierowanej przeciwko sowieckiej Polski. Oddział wycofuje do Puszczy Rudnickiej, gdzie nawiązuje kontakt z innymi oddziałami pod dowództwem ppłk Janusza Szlaskiego ps. Prawdzic oraz mjr. Macieja Kalenkiewicza ps. Kotwicz.
   10 sierpnia 1944r. po naradzie z oficerami oddziałów rezygnuje z marszu na zachód i pozostaje na Wileńszczyźnie i ok. 15 sierpnia rozformowuje swój oddział. Po powrocie do Wilna w lutym 1945r. zostaje Szefem Oddziału III Komendy Okręgu Wilno AK. W latach 1947 - 52 jest kurierem Delegatur Zagranicznej WiN oraz szefem łączności z krajem.
   17 czerwca 1954r. podczas przekraczaniu granicy z komunistyczną NRD w Późnem k. Gubina w Lubuskiem zostaje aresztowany.
   W wyniku procesu skazany został wyrokiem Wojskowego Sadu Garnizonowego w Warszawie na trzykrotną karę śmierci.Celę więzienną dzieli ze zbrodniarzem niemieckim dowódcą policji i SS Dystryktu Warszawskiego gen. Paulem Geiblem.
Był jednym z ostatnich więźniów politycznych skazanych za walkę o wolną i demokratyczną Polskę podczas Powstania Antykomunistycznego w latach 1943 - 63 odsiadujących wyrok w komunistycznym PRL-owskim więzieniu.
   29 listopada 1967r. jako jeden z ostatnich Żołnierzy Wyklęty Polskiego Państwa Podziemnego opuszcza więzienie, gdzie był więziony przez 13 lat w Rawiczu, Strzelcach Opolskich, Wronkach.
Odznaczony:
- Krzyżem Virtuti Militari V kl.
- trzykrotnie Krzyżem Walecznych,
- Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami,
- pośmiertnie Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
W PRL-u pracował jako magazynier, był inicjatorem pielgrzymek kombatantów na Jasną Górę, pracował na rzecz Środowiska AK Okręgów Wilno i Nowogródek jak poświęcenie sztandaru, umiejscowienie tablic upamiętniających działalność AK na Kresach Wschodnich II RP.
Zmarł 30 kwietnia 1988r. w Warszawie, został pochowany na cmentarzu na Powązkach w Warszawie, awansowany do stopnia pułkownika