We wrześniu 1939r. na terenach zachodniej Polski tj. Pomorza, północnego Mazowsza, Wielkopolski i Śląska jak i na Kresach Wschodnich dokonywano zbrodni na najbardziej patriotycznej i wiodącej części społeczeństwa.Niemcy dokonywali zbrodni natychmiast po zajęciu terenów albo mordowali po kilku, kilkunastu dniach w obozach przejściowych. Niemiecki akt ludobójstwa skierowany został także w propagandzie przeciwko patriotycznej i wiodącej części społeczeństwa na ziemiach włączonych do III Rzeszy. Zaplanowane i metodycznie realizowano rozstrzelanie ok. 80 tys. nauczycieli, księży, ziemian, przedstawicieli wolnych zawodów, działaczy społecznych, emerytowanych wojskowych., powstańców wielkopolskich i śląskich. Kolejnych 50 tys. deportowano do obozów zagłady
Egzekucje wykonywano od września 1939r. do kwietnia 1940r. Odpowiednikiem tej akcji na terenie Generalnego Gubernatorstwa była Akcja AB (Nadzwyczajna Akcja Pacyfikacyjna) między majem, a lipcem 1940r.
Tylko naród, którego warstwy kierownicze zostaną zniszczone,
da się zepchnąć do roli niewolników
W planie nie zakładano żadnej formy polskiego rządu satelickiego wobec III Rzeszy, co potwierdzono podczas narady szefów głównych urzędów policyjnych i dowódców operacyjnych 7 września 1939r. Zniszczenie duchowieństwa i szlachty jako polskich warstw przywódczych Hitler potwierdził 12 września 1939r. podczas konferencji w Jełowej k. Opola, gdzie wykluczono powstanie polskiego państwa kolaboracyjnego. Polaków jak i ludność słowiańską niemiecka polityka rasowa oparta na założeniach eugeniki określała jako „niższe rasy słowiańskie – podludzi (niem. Untermenschen).
Celem Generalnego Planu Wschodniego było utworzenie Wielkogermańskiej Rzeszy i ustanowienie tzw. Nowego Ładu (niem. Neue Ordnung), którego głównymi założeniami były: hegemonia III Rzeszy, całkowita eksterminacja Żydów oraz większości Słowian, a także germanizacja, przesiedlenia lub fizyczne wyniszczenie innych mniejszych grup ludnościowych. Akcja była realizowana przez Einsatzgrppen - grupy operacyjne policji bezpieczeństwa, Volksdeutscher Selbstschutz - paramilitarne jednostki niemieckiej mniejszości mieszkające w II RP. Aresztowania prowadzano na podstawie imiennych list sporządzonych przed wojną przez współpracujących z niemieckim wywiadem członków mniejszości niemieckiej w Polsce. Duża liczba polskiej inteligencji została wysłana do obozów koncentracyjnych do Hohenbruch i Mauthausen-Gusen.
Wiosną 1940r. rozbudowano usytuowany ok. 4,5 km od Mauthausen podobóz Gusen, który ujęto w planie niszczenia polskiej inteligencji w ramach akcji Intelligenzaktion. SS-mani nadzorujący budowę tego obozu w Gusen nazywali go „Vernichtungslager fur die polnische Intelligenz” – obóz zagłady dla polskiej inteligencji. W 1940 w Gusen przeważali Polacy, którzy stanowili 97% więźniów. Do końca funkcjonowania tego obozu Polacy stanowili największą część ogółu więźniów. W roku 1944 w obozie tym umieszczono także wielu powstańców warszawskich.
Intelligenzaktion na Pomorzu - między wrześniem 1939, a kwietniem 1940 bojówki paramilitarne Selbstschutztu, formacje SS oraz policja niemiecka zamordowały na Pomorzu 30 do 40 tys. przedstawicieli polskiej elity politycznej, gospodarczej i
intelektualnej. Do najbardziej krwawej eksterminacji w okupowanej
Polsce w ramach tzw. Intelligenzaktion przyczynił się masowy udział przedstawicieli lokalnej mniejszości niemieckiej w przygotowaniu i dokonaniu ludobójstwa. W sumie zamordowano w Lasach Piaśnickich, Mniszku pod Świeciem i Lesie Szpegawskim pod Starogardem ok. 23 000 Polaków.
Serie egzekucji przeprowadzono także w tzw. fordońskiej Dolinie Śmierci w Bydgoszczy. Bojówkarze niemieckiego Selbstschutzu i członkowie Einsatzgruppen zamordowali począwszy od 2 październiku do 26 listopada 1939r. do 3 tys. mieszkańców Bydgoszczy i okolic, inteligencji, duchowieństwa oraz Żydów.
- 14 października 1939 zorganizowano obławę na polskich nauczycieli, w trakcie której aresztowano 186 pedagogów
- 19 października w obławie na członków Polskiego Związku Zachodniego aresztowano 91osób
- 20 października zorganizowano wielką łapankę w okolicach ulicy
Kujawskiej zatrzymując ok. 1200 osób
- 11 listopada zatrzymano 3800 osób.
Większość zatrzymanych trafiła do bydgoskiego obozu przy ul. Gdańskiej 147. O ich losie decydowała komisja SS wchodząca w skład Einsatzgruppe IV (grupy operacyjnej SD i Sipo), a później z członków gdańskiej 20-osobowej grupą SS pod kierownictwem radca kryminalny Jacoba Logena. Po denazyfikacji wyszedł na wolność, a w 1947r. powrócił do pracy w niemieckiej policji, awansował na stanowisko szefa policji kryminalnej w Trwirze, w marcu 1957r. przeszedł na emeryturę, po procesie uniewinniony w kwietniu 1966r przez niemiecki wymiar sprawiedliwości. W uzasadnieniu, sąd wskazał, że działał on w stanie wyższej
konieczności wywołanej bezprawnym rozkazem. W listopadzie 1966 niemiecki
sąd najwyższy utrzymał w mocy ten wyrok. Egzekucje miały miejsce w lesie Gdańskim, w lasach w pobliżu jeziora Borówno, w okolicach Otworowa, w rowach strzeleckich pod wsią tryszczyn. Mordów dokonywali członkowie Selbstschutzu, formacji złożonej z przedstawicieli niemieckiej mniejszości zamieszkującej przed wojną terytorium II RP. Zgodnie z zeznaniami Josefa Meiera, dowódcy Selbstschutzu w powiecie bydgoskim, w skład plutonów egzekucyjnych wchodzili wyłącznie ochotnicy
Podobną akcję przeprowadzono w chojnickiej Dolinie Śmierci, gdzie zamordowano ok. 2000 mieszkańców Chojnic i okolic. Większość stanowiła miejscowa inteligencja oraz pacjenci szpitala psychiatrycznego w Chojnicach, zamordowani przez niemiecki Selbstschutz między październikiem a listopadem 1939 r. w ramach akcji E-Aktion -eutanazja osób upośledzonych - szerzej zwanej T4.
- 7 listopada 1939r. rozstrzelano na Wzgórzach Morzewskich ok. 42 Polaków.
Intelligenzaktion w Poznaniu - jesienią wymordowano 2000 intelektualistów, urzędników, duchownych z Poznania.
Intelligenzaktion na Mazowszu - na przełomie 1939/40 zamordowano ok. 6700 osób głównie z miast: Ostrołęka, Wyszków, Ciechanów, Wysokie Mazowieckie, Giełczyn pod Łomżą.
Intelligenzaktion na Śląsku - na przełomie 1939/40r. zamordowano ok 2000 byłych powstańców śląskich, działaczy plebiscytowych, nauczycieli,
dziennikarzy, polityków, intelektualistów, urzędników oraz duchownych.
Intelligenzaktion w Łodzkiem - w dniach 9 i 10 listopada 1939r. na obszarze Łodzi i okolicznych miast aresztowanych umieszczono w obozie przejściowym w fabryce Michała Glazera na Radogoszczu, a następnie ok. 500 osób rozstrzelano w lasach lucmierskich. Egzekucje odbywały się do wiosny 1940r. i w sumie rozstrzelano w nich ok. 1500 osób.
Sonderaktion Kraków - 6 listopada 1939r. Niemcy
zaprosili krakowskich naukowców na wykład o stosunku III Rzeszy i
narodowego socjalizmu do zagadnień nauki i szkolnictwa wyższego.
Zebranych 183 uczonych aresztowano i
wywieziono do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen,
Zweite Sonderaktion Kraków - 9 listopada 1939r. Niemcy aresztowano łącznie ok. 120 osób, w tym 32 profesorów czterech krakowskich liceów, prawników, posłów, urzędników, przedstawicieli mieszczaństwa i duchowieństwa. Część z nich trafiła do więzienia w Nowym Wiśniczu, a później do Auschwitz.
Sonderaktion w Częstochowie - między 9 a 11 listopada 1939r. Niemcy aresztowali w Częstochowie ok. 60 przedstawicieli miejscowej elity. Celem obławy było zapobieżenie ewentualnym zamieszkom lub demonstracjom w dniu Święta Niepodległości. Była ona elementem większej akcji przeprowadzonej w okupowanej Polsce
Sonderaktion Lublin - 9 listopada 1939r. rozpoczęły się aresztowania duchownych, nauczycieli lubelskich szkół, prawników oraz profesorów KUL. Aresztowania kontynuowano w kolejnych miesiącach w miasta dystryktu lubelskiego Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw, Lubartów, Łęczna Zamość. Łączna liczba aresztowanych Polaków jest szacowana na ok. 2000
Źródło:
https://capitalbook.com.pl/
https://pl.wikipedia.org/
